عروسک‌های جنسی شبیه به زندگی که به عروسک‌های واقعی جنسی یا عروسک‌های عشق نیز معروف هستند، در سال‌های اخیر محبوبیت قابل توجهی به دست آورده‌اند. این عروسک‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شباهت زیادی به بدن انسان داشته باشند و یک تجربه جنسی واقعی را ارائه دهند. در حالی که برخی استدلال می کنند که این عروسک ها همراهی می کنند و خواسته های خاصی را برآورده می کنند، برخی دیگر آنها را عینیت بخش و غیرانسانی می دانند.

یکی از تفاوت های کلیدی بین عروسک های جنسی شبیه به زندگی و روابط واقعی، عدم وجود ارتباط عاطفی است. در یک رابطه واقعی، صمیمیت عاطفی نقش مهمی در ایجاد اعتماد و تفاهم بین شرکا ایفا می کند. با این حال، با عروسک های جنسی، هیچ امکانی برای پیوند عاطفی یا متقابل احساسات وجود ندارد.

جنبه دیگری که باید در نظر گرفت، پیامدهای اخلاقی استفاده از عروسک های جنسی شبیه زندگی است. منتقدان استدلال می‌کنند که این عروسک‌ها با تقلیل دادن زنان به اشیایی صرفاً برای ارضای جنسی، شیئی‌سازی زنان را ترویج می‌کنند. آنها معتقدند که این می تواند کلیشه های مضر جنسیتی را تداوم بخشد و به کالایی شدن بدن زنان کمک کند.

از سوی دیگر، حامیان معتقدند که این عروسک‌ها برای افرادی که با تنهایی دست و پنجه نرم می‌کنند یا به دلایل مختلف مانند اضطراب اجتماعی یا ناتوانی‌های جسمی در برقراری روابط صمیمانه مشکل دارند، راه خروجی می‌دهند. برای آنها، این عروسک ها بدون هیچ گونه قضاوت یا طرد، همراهی را ارائه می دهند.

در نتیجه، عروسک‌های جنسی مانند زندگی موضوعی پیچیده با دیدگاه‌های متضاد ارائه می‌کنند. در حالی که ممکن است برای برخی از افرادی که به دنبال لذت فیزیکی یا همراهی هستند، رضایت موقت ارائه دهند، ضروری است که تأثیر بالقوه آنها بر درک جامعه از روابط و پویایی جنسیتی در نظر گرفته شود.