عروسک 166 سانتی متری سیلیکونی سفارشی واقعی TPE با سینه بزرگ واقعی
ارتفاع | 166 سانتی متر | مواد | 100% TPE با اسکلت |
قد (بدون سر) | 157 سانتی متر | کمر | 52 متر |
سینه بالایی | 82 سانتی متر | باسن | 85 سانتی متر |
پایین سینه | 59 سانتی متر | شانه | 37 سانتی متر |
بازو | 71/51 سانتی متر | پا | 103/92 سانتی متر |
عمق واژن | 17 سانتی متر | عمق مقعد | 15 سانتی متر |
عمق دهان | 12 سانتی متر | دست | 16 سانتی متر |
وزن خالص | 33 کیلوگرم | پا | 21 سانتی متر |
وزن ناخالص | 44 کیلوگرم | اندازه کارتن | 153*40*30 سانتی متر |
برنامه های کاربردی: محبوب مورد استفاده در پزشکی / مدل / آموزش جنسی / فروشگاه بزرگسالان |
عنوان: بحث پیرامون استفاده از عروسک های بزرگسال برای تنهایی
مقدمه: در سالهای اخیر، موضوع عروسکهای بالغ بحثها و بحثهای شدیدی را برانگیخته است. برخی استدلال می کنند که این همراهان واقعی برای افرادی که خود را تنها می بینند، آرامش و آسایش می دهند. با این حال، دیگران به شدت با استفاده از آنها مخالفت می کنند و به نگرانی های اخلاقی و پیامدهای روانی بالقوه اشاره می کنند. هدف این مقاله بررسی هر دو طرف بحث در مورد استفاده از عروسکهای بزرگسال در زمان تنهایی است.
بدن:
از یک طرف، طرفداران استدلال میکنند که عروسکهای بالغ میتوانند احساس تنهایی را کاهش دهند و حس همنشینی را به کسانی که منزوی هستند، ارائه دهند. در دنیایی که به طور فزاینده ای از هم گسسته می شود، جایی که تعاملات اجتماعی اغلب سطحی یا محدود است، برخی از افراد ممکن است در این شرکای مصنوعی آرامش پیدا کنند. این عروسکها میتوانند بدون قضاوت یا توقع، حمایت عاطفی را فراهم کنند و به کاربران این امکان را میدهند که در یک محیط امن خواستههای خود را کشف کنند.
با این حال، منتقدان معتقدند که تکیه بر عروسکهای بزرگسال برای همراهی ممکن است مانع از ارتباطات واقعی انسانی و رشد عاطفی شود. آنها استدلال می کنند که درگیر شدن با جایگزین های مصنوعی می تواند منجر به انزوای بیشتر و جدا شدن از واقعیت شود. علاوه بر این، نگرانی هایی در مورد عینیت بخشیدن و تقویت فانتزی های جنسی ناسالم وجود دارد.
نتیجه گیری:
در حالی که اذعان به مزایای بالقوه ای که عروسک های بزرگسال ممکن است از نظر کاهش تنهایی در هنگام تنهایی ارائه دهند، ضروری است، به همان اندازه ضروری است که پیامدهای گسترده تری را نیز در نظر بگیریم. ایجاد تعادل بین استقلال شخصی و رفاه اجتماعی مستلزم تأمل دقیق در مورد ملاحظات اخلاقی پیرامون استفاده از آنها است. در نهایت، تقویت ارتباطات انسانی معنادار باید در اولویت جایگزینی آنها با جایگزین های مصنوعی در هنگام مواجهه با تنهایی باشد.