अनेक प्रौढ बाहुल्या यूएसए, जर्मनी आणि बेल्जियमच्या गोदामात स्टॉकमध्ये, जलद वितरण! चला!!!

मोठ्या स्तनाची बाहुलीती नाचत होती. माझी अपंग आजी नाचत होती. मी दिवाणखान्याच्या दारात एकदम स्तब्ध होऊन उभा होतो. मी किचनच्या टेबलकडे नजर टाकली आणि भिंतीवर एका छोट्या, फ्रेम केलेल्या रेखांकनाखाली - एक ताजे भाजलेले पीच पाई होती.मी दार उघडल्यावर मी तिला गाणे ऐकले पण मी आलो आहे असे ओरडून सुंदर गाण्यात व्यत्यय आणू इच्छित नाही, म्हणून मी फक्त दिवाणखान्याकडे वळलो. मी तिचे स्थिर-दुबळे शरीर सुंदरपणे कसे वाकलेले आहे, तिचे हात खिडकीतून पडणाऱ्या सूर्यप्रकाशाला अभिवादन करत आहेत हे पाहिले. आणि तिचे पाय?- ते पाय जे ताठपणे चालले होते, छडीच्या साहाय्याने, माझ्या लक्षात येईपर्यंत अविवेकी शूज. आता तिने सुंदर डान्सिंग शूज घातले होते आणि तिचे पाय तिचे पूर्ण पालन करत होते. लंगडा नाही. कडकपणा नाही. फक्त सुंदर, द्रव गती. ती नृत्यविश्वाची पाळीव प्राणी होती. आणि मग तिचा अपघात झाला आणि सर्व संपले. मी ते एका जुन्या वर्तमानपत्रात वाचले होते.तिने सावकाश पायरुएटमध्ये मागे वळून पाहिले आणि मला दारात उभे असलेले पाहिले. तिचं गाणं संपलं आणि त्यासोबतची तिची सुंदर हालचाल, इतक्या अचानक की एखाद्या सुंदर स्वप्नातून जाग आल्यासारखं वाटलं. माझ्या कानात अचानक शांतता घुमली. आजी कुकीच्या भांड्यात हाताने पकडलेल्या मुलासारखी दिसली की मी स्वत: ला वाचवू शकलो नाही, आणि किंचित चिंताग्रस्त हशा सुटला. आजीने उसासा टाकला आणि स्वयंपाकघराकडे वळली. माझ्या डोळ्यांवर विश्वास बसत नसून मी तिच्या मागे गेलो. ती तिच्या सुंदर शूजमध्ये कोणत्याही अडचणीशिवाय चालत होती. आम्ही टेबलाजवळ बसलो आणि तिच्या मधुर पीच पाईचे मोठे तुकडे केले.म्हणून मी अस्पष्ट झालो. तुमचा पाय कसा बरा झाला?खरं सांगू माझे पाय आयुष्यभर बरे आहेत, असे ती म्हणाली.पण मला समजले नाही! मी म्हणालो. तुझं नृत्य करिअर?- म्हणजे?- तू इतकी वर्ष नाटक केलंस??फार तर आजीने डोळे मिटून पीच पाई चा आस्वाद घेतला. आणि खूप चांगल्या कारणासाठी.काय कारण?तुमचे आजोबा.म्हणजे त्याने तुला नाचू नकोस असं सांगितलं?नाही, ही माझी निवड होती. मला खात्री आहे की मी नाचत राहिलो असतो तर मी त्याला गमावले असते. मी प्रसिद्धी आणि प्रेम एकमेकांच्या विरोधात वजन केले आणि प्रेम जिंकले.