170 cm Shemale Russische sekspop

NOG EEN DING

Ik begon de dinsdageditie van deze column met te schrijven dat Norman Rogers “al bijna een kwart eeuw bij de grootste olieraffinaderij van de westkust heeft gewerkt – en dat hij klaar is om deel uit te maken van de ondergang van de fossiele-brandstofindustrie.”

Nadat het stuk was gepubliceerd, kreeg ik een e-mail van Rogers – een vice-president bij United Steelworkers Local 675 – waarin hij mijn taalgebruik betwistte en verduidelijkte dat het niet zijn wens is om bedrijven te ontmantelen die lange tijd hoogwaardige banen voor hemzelf en zijn collega’s hebben opgeleverd. Het ongedaan maken van de fossielebrandstofindustrie, zo schreef hij, is niet de reden waarom hij deel uitmaakt van een onlangs gelanceerde coalitie van vakbonden die in Californië zal lobbyen om olie- en gasarbeiders te helpen bij de overstap naar banen in de schone energie.

In plaats daarvan wil Rogers zorgen voor ‘een plek waar onze mensen kunnen landen’ nu de economie overschakelt op schone energie en banen in fossiele brandstoffen beginnen te verdwijnen – een transitie die buiten zijn macht ligt.

“Waar ik en de coalitie naartoe werken zijn manieren om onze leden te beschermen”, schreef hij.

Navigeren door de nuances van de energietransitie is niet eenvoudig. Ik blijf mijn best doen om het goed te krijgen.