ආදර හැඟුම

ආදරය සාහිත්‍යයේ සදාකාලික තේමාවක් වී ඇති අතර, එහි බලයෙන් සහ සංකීර්ණත්වයෙන් පාඨක සිත් ඇද බැඳ තබා ඇත. “ආදරය-පහර” යන යෙදුමෙන් අදහස් කරන්නේ ගැඹුරින් ආදරයෙන් බැඳී සිටීම, බොහෝ විට තාර්කිකව සිතීමට හෝ ක්‍රියා කිරීමට නොහැකි වීමේ අධික හැඟීමයි. ෂේක්ස්පියර්ගේ රෝමියෝ ජුලියට් සිට ජේන් ඔස්ටන්ගේ ප්‍රයිඩ් ඇන්ඩ් ප්‍රෙජුඩීස් දක්වා ඉතිහාසය පුරා ගණන් කළ නොහැකි කතුවරුන් විසින් මෙම මානසික තත්ත්වය ගවේෂණය කර ඇත.

ප්‍රේමයෙන් පෙලෙන චරිත සඳහා එක් සම්භාව්‍ය උදාහරණයක් එමලි බ්‍රොන්ටේගේ වුදරින් හයිට්ස් හි දක්නට ලැබේ. කැතරින් අර්න්ෂෝ සහ හීත්ක්ලිෆ් අතර ඇති දැඩි ආශාව ඔවුන් දෙදෙනාම පරිභෝජනය කරන අතර, අවසානයේ ඔවුන්ගේ වැටීමට තුඩු දෙන අතාර්කික තීරණ ගැනීමට ඔවුන් යොමු කරයි. ඔවුන්ගේ ප්‍රේමය කෙතරම් සර්ව සම්පූර්ණද යත් එය ඔවුන්ගේ ක්‍රියාවන්ගේ ප්‍රතිවිපාක ගැන ඔවුන්ව අන්ධ කරයි.

තවත් කැපී පෙනෙන උදාහරණයක් F. Scott Fitzgerald ගේ The Great Gatsby හි ​​දක්නට ලැබේ. Jay Gatsby Daisy Buchanan සමඟ ආදරයෙන් බැඳී, පරිපූර්ණත්වයේ සාරාංශය ලෙස ඇයව පරමාදර්ශී කරයි. ඇය කෙරෙහි ඇති ඔහුගේ උමතුකම ඔහුව ධනය රැස් කර ගැනීමටත්, අනවශ්‍ය සාද පැවැත්වීමටත්, සියල්ල ඇයව නැවත දිනා ගැනීමට උත්සාහ කරයි. කෙසේ වෙතත්, ඩේසි කෙරෙහි ඔහුගේ ආදරය ඇගේ අඩුපාඩු සහ ඔවුන්ගේ සම්බන්ධතාවයේ යථාර්ථය දැකීමෙන් ඔහුව අන්ධ කරයි.

මෙම උදාහරණවලින් පෙන්නුම් කරන්නේ ප්‍රේමයෙන් පෙලීම කෙනෙකුගේ විනිශ්චය යටපත් කර පුද්ගලයන් විනාශකාරී මාවතකට ගෙන යන ආකාරයයි. මිනිසුන් අතාර්කික ලෙස ක්‍රියා කිරීමට හෝ වැරදි තේරීම් කිරීමට හේතු වන තර්කය සහ තර්කය යටපත් කරන ප්‍රබල බලවේගයක් ආදරය විය හැකිය.

අවසාන වශයෙන්, ප්‍රේමයෙන් පෙළෙන සංකල්පය සියවස් ගණනාවක් පුරා සාහිත්‍යයේ පුනරාවර්තන තේමාවකි. ආදරය සුන්දර හා පරිවර්තනීය විය හැකි අතර, එය අපව සම්පූර්ණයෙන්ම පරිභෝජනය කිරීමට ඉඩ දෙන්නේ නම්, යථාර්ථයෙන් අපව අන්ධ කර අපව නොමඟ යැවීමේ හැකියාවක් ඇති බව එය මතක් කිරීමක් ලෙස සේවය කරයි.

බොහෝ දුරට අපගේ මනසේ සාමයේ මිනුම තීරණය වන්නේ අපට වර්තමාන මොහොතේ ජීවත් විය හැකි ප්‍රමාණය මත ය. ඊයේ හෝ ගිය වසරේ කුමක් සිදු වූවත් හෙට කුමක් සිදු විය හැකි හෝ නොවිය හැකි දේ කුමක් වුවත් වර්තමාන මොහොත ඔබ සිටින තැනයි - සෑම විටම.පරිපූර්ණ ජපන් සරාගී කාන්තා බෝනික්කෙකු මෙහි බලා සිටී, එන්න!